چگونه کیفیت تی‌شرت‌ها را هنگام سفارشی‌سازی تشخیص دهیم؟

سه پارامتر اصلی پارچه تی‌شرت: ترکیب، وزن و تراکم

۱. ترکیب:

پنبه شانه شده: پنبه شانه شده نوعی نخ پنبه‌ای است که به خوبی شانه شده (یعنی فیلتر شده) است. سطح آن پس از تولید بسیار ظریف، با ضخامت یکنواخت، جذب رطوبت خوب و قابلیت تنفس خوب است. اما پنبه خالص کمی مستعد چروک شدن است و اگر بتوان آن را با الیاف پلی‌استر مخلوط کرد، بهتر خواهد بود.

پنبه مرسریزه: از پنبه به عنوان ماده اولیه ساخته شده و به صورت ظریف ریسیده شده و به نخی با بافت بالا تبدیل می‌شود که سپس از طریق فرآیندهای ویژه‌ای مانند سوزن‌سوز کردن و مرسریزه کردن پردازش می‌شود. این پارچه دارای رنگ روشن، حس زیردست نرم، حس آویزش خوب و مستعد پرزدهی و چروک شدن نیست.

کنف: نوعی الیاف گیاهی است که برای پوشیدن خنک است، جذب رطوبت خوبی دارد، بعد از تعریق تنگ نمی‌شود و مقاومت خوبی در برابر گرما دارد.

پلی‌استر: این الیاف مصنوعی از پلی‌کانسنشن پلی‌استر از دی‌کربوکسیلیک اسید آلی و دی‌ال با ریسندگی ساخته می‌شوند و دارای استحکام و خاصیت ارتجاعی بالا، مقاومت در برابر چین و چروک و عدم نیاز به اتوکشی هستند.

۲. وزن:

«وزن گرم» منسوجات به تعداد واحدهای وزن گرم به عنوان استاندارد اندازه‌گیری تحت یک واحد اندازه‌گیری استاندارد اشاره دارد. به عنوان مثال، وزن ۱ متر مربع پارچه کشباف ۲۰۰ گرم است که به صورت ۲۰۰ گرم بر متر مربع بیان می‌شود. این یک واحد وزن است.

هرچه وزن بیشتر باشد، لباس ضخیم‌تر است. وزن پارچه تی‌شرت عموماً بین ۱۶۰ تا ۲۲۰ گرم است. اگر خیلی نازک باشد، بسیار شفاف و اگر خیلی ضخیم باشد، تنگ و چسبان خواهد بود. به‌طورکلی، در تابستان، وزن پارچه تی‌شرت آستین کوتاه بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ گرم است که مناسب‌تر است. وزن یک ژاکت عموماً بین ۲۴۰ تا ۳۴۰ گرم است.

۳. شمارش:

نمره نخ، شاخص مهمی برای کیفیت پارچه تی‌شرت است. درک آن آسان است، اما در واقع ضخامت نمره نخ را توصیف می‌کند. هرچه نمره نخ بیشتر باشد، نخ ظریف‌تر و بافت پارچه نرم‌تر است. نخ‌های ۴۰ تا ۶۰، عمدتاً برای لباس‌های بافتنی لوکس استفاده می‌شوند. نخ‌های ۱۹ تا ۲۹، عمدتاً برای لباس‌های بافتنی معمولی استفاده می‌شوند. نخ‌های ۱۸ یا کمتر، عمدتاً برای پارچه‌های ضخیم یا پارچه‌های نخی پرزدار استفاده می‌شوند.